Zie je soms door de vele keuzes door de bomen het bos niet meer? Veel mensen die ik gecoacht heb de afgelopen periode wilden hulp bij het maken van “de juiste ” keuze. Eentje waarvan ze heel zeker WETEN dat het een keuze wordt waar ze geen spijt van krijgen en passend is bij wie ze zijn. De vraag die daarbij opkomt is: “Wat is de juiste keuze?” Een keuze die je veiligheid geeft? Een keuze die je nog succesvoller maakt of waarbij je je verder kan ontwikkelen? Een keuze waarvan je zeker weet dat het geen foute gaat zijn? Dat je dan zeker weet dat je je baan je echt heel leuk gaat vinden?
Nu snap ik dat dit in deze tijd belangrijk is, want gevoelsmatig is er weinig tijd voor het maken van “foute keuzes”. Maar het lijkt wel alsof je tegenwoordig een bepaald pad uitgestippeld moet hebben. Je moet je passie weten, je moet een einddoel voor ogen hebben, anders wordt het niets.
Je levenspad heet niet voor niet pad, die bewandel je en onderweg kan je allerlei paadjes inslaan. En als je er dan achterkomt dat je je gevoel gaat volgen, dan geven veel van je vrienden je terug dat zij dit niet begrijpen. Zij zeggen: “Zou je dat wel doen?”, “Is dat wel verstandig?” “Wat als……dan…..”. Herken je deze vrienden die denken natuurlijk goed advies te geven, maar veel vaker geeft het je t gevoel dat je je niet gehoord en gezien voelt. Dit onbegrip en tegenwerpingen leidt natuurlijk alleen maar tot nog meer onzekerheid.
Het woord verstandig lijkt in deze veelzeggend. Het verstand zit vaak in de weg van beslissingen nemen. Veelal is het nodig om te luisteren naar onze intuïtie of hart. Vaak zie ik mensen die tegen hun eigen blauwdruk in, zoals ik dat noem, ingaan. Dit veelal om mee te kunnen komen met de normen van de maatschappij.
In de coachingsgesprekken, laat ik hen ervaren wat er gebeurt in je lichaam als je in de angst zit, je zet jezelf behoorlijk vast dan. Dit versus keuzes maken waar je blij van word ook al is dat spannend. Ook laat ik hen inzien dat je nooit WEET wat de juiste keuzes zijn, we kunnen nou eenmaal niet in de toekomst kijken. En….zijn er dan foute keuzes überhaupt? Geeft het leven ons niet ervaringen waar we van kunnen leren? Of leren we daardoor juist beter weten wat we niet willen, wie we zijn en waar we wel blij van worden?
Door gebeurtenissen in ons leven, ook de minder leuke, en vroegere keuzes te zien als leermomenten, kunnen we gaan zien wat de rode draad is en wat ze te brengen hebben. Vooral als je ze betitelt als iets negatiefs ga je jezelf vastzetten door in de angst te schieten. Dit zorgt voor stilstand en kan je vastlopen.
Zo was er een cliënt met een Niet Aangeboren Hersenletsel, zij wilde reïntegreren. Maar alles leek erop te wijzen dat dit een moeilijk zou gaan worden. Ze zag bleek en was snel moe, kan niet lang achter het scherm zitten. Dit is lastig als je weer in dienst wil. Bovendien had ze een leidinggevende rol gehad en die kan je lastig vervullen in een paar uur per dag. Ook omscholing leek een lange weg voor iemand met weinig energie.
Toen ik er achterkwam dat ze een eigen bedrijfje had op het gebied van heling en energiewerken, ik vroeg haar waarom ze zich daar niet op ging richten? Dit had te maken met het gezin waar zij uit kwam, waarin armoede een grote rol had gespeeld. Daar was het veiligstellen van een inkomen en pensioenopbouw een belangrijk.
Ik raadde haar aan om in gesprek met haar man, dit om het deel in ons dat veiligheid zoekt, te onderzoeken en te kijken wat de mogelijkheden waren. Toen bleek dat zij wel haar eigen bedrijf kon laten uitgroeien, waarin ze ook rekening kon gaan houden met haar eigen energiehuishouding. Ik zag haar veranderen. Van iemand die futloos was naar iemand, met een big smile, blosjes op haar wangen en meer energie. Prachtig om dit te zien gebeuren! Zie je levenspad als iets dat verbonden is met werk en je ontwikkeling. We kunnen nu eenmaal niet op tegen onze eigen natuur!
